Gündelik, düşsel. - 1 - Başkalaşmış Sanrılar.

Günlerin yirmi dört kare akması rahatsız ediyor bu günlerde; Bu günler haftalara, haftalar aylara evriliyor. Evrilmesine evriliyor da n’oluyor. Hatırladığım, yanık birkaç kareden başka bir şey değil. Bu gene iyi, kimisi hiç kaydetmiyor, kimisi bozuk filmlerle yaşamaya çalışıyor. Gene iyi sayılırım, zaten yanık karelerin ayrı bir estetiği vardır, belki de bilerek yakıyorum karelerimi.

Yanık karelerimde sakladığım bir adam var, kendi dolaylarında kaybolmuş; Duyguların kirli vizoründen bakarmış dünyaya, doğruyu ararcasına. Her doğrusu yanlış, çoğu yanlışı doğru olmuş zamanla. Dolaylı insanların, dolaylı hislerine tutsak olmuş ve sormuş;

Solmuş yapraklar ne arar taze dallarda? Ruhsuz insanlar ne arar kalbi kırıklarla? Solmuş insanlar ne arar taze hayallerde?

Tüm denk gelişmelerin ardından, “o” sorularla kafayı bozmuş; günler haftalara, haftalar aylara, aylar bu sefer yıllara dayanmış; Geçmişin maktulü, bu günün katili olmuş.